PRZEDSZKOLNY SYSTEM KAR I NAGRÓD

 

Opracowując system nagród i kar obowiązujący w przedszkolu poprosiliśmy rodziców naszych podopiecznych o podzielenie się z nami przykładami stosowanych przez siebie nagród i kar wobec swoich dzieci. Zebrane wiadomości pozwolą nam na ujednolicenie systemu nagród i kar między naszym przedszkolem i domem rodzinnym dziecka.

 Szczególnie skutecznym środkiem wychowania są zwłaszcza nagrody. Mają one wartości zachęcające i pobudzające do wysiłku, toteż winny być jak najczęściej uwzględniane w działaniach wychowawczych.

Nagradzamy za:

·         podporządkowanie się umowom, zasadom wspólnie ustalonym;

·         bezinteresowną pomoc słabszym;

·         wysiłek włożony w wykonanie pracy, zadania (uwzględniając możliwości dziecka);

·         bardzo dobre wypełnianie przyjętych na siebie obowiązków itp. 

Formy nagród:

·         pochwała indywidualna;

·          pochwała wobec grupy lub osób znaczących;

·         wręczenie umownej „odznaki” (naklejka serduszka, medal);

·         udostępnienie atrakcyjnej zabawki lub wybór na „ważną osobę” (np. dyżurnego);

·         uzyskanie jakiegoś przywileju (np. możliwość wyboru rodzaju zabawy, czytanej książki). 

Ustalając pewne pozytywne wzorce postępowania, zakazy itp. winniśmy również pamiętać o ustaleniu ogólnych konsekwencji za brak podporządkowania się nim.

Kary stosujemy za:

·         świadome nieprzestrzeganie ustalonych zasad i norm współżycia w grupie i przedszkolu;

·         stwarzanie sytuacji zagrażającej bezpieczeństwu własnemu i innych;

·         agresywne zachowanie skierowane na dorosłego, dzieci, przedmioty (lub przeszkadzanie innym w zabawie);

·         niszczenie cudzej własności oraz wytworów prac innych dzieci.

Formy kar:

·         słowne upomnienie czy rozmowa (przypomnienie obowiązujących zasad);

·         odsunięcie na krótki czas od zabawy (w atmosferze spokoju i rzetelnej informacji dotyczącej czynu, a nie uderzające w charakter dziecka)

·         upomnienie wobec grupy;

·         odesłanie na kilka minut w odosobnione miejsce np. do stolika, na krzesełko, na ławeczkę do czasu wyciszenia emocji i zachowania - max. tyle minut ile ma lat);.

·         poinformowanie osób znaczących o przewinieniu;

• zawieszenie na czas diagnozowania zagrożenia niedostosowaniem społecznym.